Στα
προγράμματα κοινωνικού τουρισμού
συμμετείχαν 1.154 ξενοδοχεία και 1.477
μονάδες ενοικιαζόμενων δωματίων.
Σε
ότι αφορά τα ξενοδοχεία, το μέγεθος αυτό
αντιστοιχούσε στο 12% των μονάδων που
διέθετε η χώρα το 2011 και το 10% του συνολικού
δυναμικού σε δωμάτια.Τα προγράμματα
Κοινωνικού Τουρισμού εμφανίζουν υψηλή
γεωγραφική συγκέντρωση.
Στα
Δωδεκάνησα που δέχονται μεγάλο αριθμό
αλλοδαπών τουριστών, ο συνολικός αριθμός
των καταλυμάτων που συμμετείχαν ήταν
πολύ χαμηλός. Ενδεικτικά αναφέρεται
ότι μόνο το 5% του ξενοδοχειακού δυναμικού
της περιοχής εξυπηρετούσε παράλληλα
και κοινωνικούς τουρίστες.
Το
αντίστοιχο ποσοστό για τη Μακεδονία
ανερχόταν στο 20% του ξενοδοχειακού
δυναμικού της, για την Ήπειρο στο 18% και
τη Στερεά Ελλάδα στο 16%. Όμως και μέσα
στην κάθε περιφέρεια εμφανίζονταν
υψηλές συγκεντρώσεις σε συγκεκριμένες
περιοχές. Για παράδειγμα, στη Στερεά
Ελλάδα από τα 362 καταλύματα που συμμετείχαν,
τα 244 βρίσκονταν εγκατεστημένα στο νομό
Ευβοίας. Ακόμη και στις Κυκλάδες, η
πλειονότητα των μονάδων που συμμετείχαν
στο πρόγραμμα (48%) προερχόταν από ένα
μόνο νησί, την Πάρο (64 μονάδες).
Στη
Μακεδονία η υψηλότερη συγκέντρωση
καταγράφεται στην Πιερία και τη Θάσο.
Μεγάλο
πλήγμα δέχτηκαν όλες οι Λουτροπόλεις
της χώρας.
Τέλος,
πρέπει να σημειωθεί ότι η πλειονότητα
των ξενοδοχείων που συμμετείχαν (56%)
ήταν μονάδες 2 αστέρων.
Εκτίμηση
των θέσεων απασχόλησης που χάθηκαν.
Με
βάση τις παραδοχές ότι:
-Σε
κάθε επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων
έχει χαθεί μια θέση εργασίας,
-Σε
κάθε ξενοδοχειακή επιχείρηση, θα εκλείψει
κατά μέσο όρο η μισή της πελατείας τους
την προσεχή περίοδο,
Υπολογίστηκε
ότι χάθηκαν 6.320 θέσεις εργασίας μόνο
στο χώρο των καταλυμάτων με τη διακοπή
των προγραμμάτων του Κοινωνικού
Τουρισμού.
Πολλαπλασιαστικές
επιδράσεις στις τοπικές οικονομίες.
Το
γεγονός ότι η πλειονότητα των επιχειρήσεων
που συμμετείχαν διαχρονικά στα προγράμματα
κοινωνικού τουρισμού ήταν μικρού
μεγέθους και οικογενειακού χαρακτήρα,
προκαλούσε σημαντική μόχλευση στις
τοπικές οικονομίες, πολλαπλασιάζοντας
την αποτελεσματικότητα της αρχικής
δημόσιας δαπάνης.
Για
κάθε ευρώ που δαπανούσε η Εργατική Εστία
ως επιδότηση του ταξιδιού, οι δικαιούχοι
δαπανούσαν τουλάχιστον άλλα δύο για να
καλύψουν την ίδια συμμετοχή και τις
επιπλέον δαπάνες που προέκυπταν κατά
τη διάρκεια της παραμονής τους στον
προορισμό.
Συνεκτιμώντας
και τις πολλαπλασιαστικές επιδράσεις
της τουριστικής δαπάνης στην τοπική
οικονομία, υπολογίζουμε ότι το συνολικά
παραγόμενο εισόδημα φτάνει στα 5 ευρώ
για κάθε 1 ευρώ αρχικής δημόσιας δαπάνης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε βάθος
χρόνου τα χρήματα που δαπανώνται
επιστρέφουν με το παραπάνω στα δημόσια
ταμεία υπό τη μορφή φόρων και ασφαλιστικών
εισφορών
