ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ - ΕΔΡΑ: ΑΘΗΝΑ

Ει βούλει καλώς ακούειν, μάθε καλώς λέγειν, μαθών δε καλώς λέγειν, πειρώ καλώς πράττειν, και ούτω καρπώση το καλώς ακούειν. (Επίκτητος)

(Αν θέλεις να σε επαινούν, μάθε πρώτα να λες καλά λόγια, και αφού μάθεις να λες καλά λόγια, να κάνεις καλές πράξεις, και τότε θα ακούς καλά λόγια για εσένα).

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Η συμβολή του Πολιτισμού στην ανάπτυξη των νησιών του Αιγαίου Πελάγους


Στην παρούσα χρονική περίοδο η χώρα μας καλείται να αναλάβει εκτεταμένες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, προκειμένου να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα προβλήματα που δημιουργεί η δύσκολη οικονομική συγκυρία, τόσο στα μεγάλα αστικά κέντρα όσο και στην περιφέρεια, ανεφέρε μεταξύ άλλων στην ομιλία η Γενική Γραμματέας του υπ. Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη μιλώντας στην ημερίδα για τη νησιωτική πολιτική στις 10 Δεκεμβρίου 2012
Ο στρατηγικός σχεδιασμός της οποίας περιλαμβάνει – μεταξύ άλλων – την ανάδειξη του Πολιτισμού ως ζωτικού παράγοντα της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, μέσα από τις συνέργιες με άλλους φορείς και με άλλους δυναμικούς παραγωγικούς κλάδους, όπως ο τουρισμός και ιδιαίτερα ο πολιτιστικός τουρισμός.

Οι συνέργιες αποσκοπούν ακριβώς στον εμπλουτισμό, τη διαφοροποίηση και την ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και στην απόκτηση μιας αναγνωρίσιμης μορφής και ταυτότητας (το λεγόμενο στη διεθνή γλώσσα του μάρκετινγκ brand name). Επίσης, και αυτό είναι εξίσου σημαντικό, στην εμπέδωση μιας νέας κουλτούρας, που πηγάζει από μια ολιστική και ισόρροπη θεώρηση του φυσικού και του πολιτισμικού περιβάλλοντος και του τοπίου, και η οποία είναι η μόνη επιλογή για μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Ουσιαστικά αναφερόμαστε στην προσπάθεια που καταβάλλεται, ώστε οι παρεμβάσεις μας στον πολιτιστικό τομέα να λειτουργήσουν αναπτυξιακά, με στόχο να καταστεί η Ελλάδα και ειδικότερα η περιφέρειά της, χώρος ελκυστικός για την ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών εκ μέρους των ιδιωτικών επιχειρήσεων του τουριστικού τομέα. Οι τελευταίες επωφελούνται από την ύπαρξη σημαντικών και υπολογίσιμων εξωτερικών οικονομιών, που οφείλονται ακριβώς στην ύπαρξη και αξιοποίηση των «πολιτισμικών κοιτασμάτων».

...Μια ανάπτυξη που αξιοποιεί, αλλά και ταυτόχρονα προασπίζει την πολύτιμη όσο και εύθραυστη «πρώτη ύλη», που δεν είναι άλλη από τη μοναδική σύζευξη του ελληνικού γεωφυσικού και πολιτιστικού τοπίου, το οποίο όσο και αν συχνά το παραβλέπουμε, όσο και αν σχεδόν πάντα συνηθίζουμε να αγνοούμε, δεν αποτελεί έναν εσαεί ανανεώσιμο πόρο.

Η Ελλάδα αποτελεί μία από τις πιο νησιωτικές χώρες, όχι μόνον σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και παγκοσμίως. Η θάλασσα, τα χιλιάδες χιλιόμετρα των ακτών της, και τα νησιά της αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της ελληνικής γεωφυσικής ιδιαιτερότητας, αλλά και του ξεχωριστού ελληνικού πολιτισμού. Το Αιγαίο, ειδικότερα, προβάλλεται ως εμβληματικός χώρος στην τοπογραφία και τοπιογραφία της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας και ταυτότητας. Το Αρχιπέλαγος βιώνεται από τους κατοίκους και τους επισκέπτες του, όσο και από τους ζωγράφους, τους λογοτέχνες και τους ποιητές, ως το κατεξοχήν ελληνικό τοπίο, λουσμένο από το διαυγές και δυνατό φως του ήλιου που αναδεικνύει τις καθαρές λιτές γραμμές και τα πλούσια χρώματά του. Ταυτόχρονα γοητεύει ως εξιδανικευμένος νοητός κόσμος και προαιώνια κοιτίδα πολιτισμών φορτισμένη από τα υλικά σημάδια και τις ζωντανές μνήμες του αρχαίου και νεώτερου παρελθόντος.
Η κ. Μενδώνη αναφέρθηκε επίσης στην συμβολή του πολιτισμιού για τη μείωση της ανεργίας, τον γεωγραφικό κατακερματισμό και για άλλα ενδιαφέροντα θέματα
Έτσι, ο κατακερματισμός αποτέλεσε αιτία πολιτισμικής πολυμορφίας και υπερ-γονιμότητας, και όχι μαρασμού και υπανάπτυξης. Δεν είναι τυχαίο, ότι το πρωτότυπο πολιτιστικό απόθεμα που δημιουργήθηκε στο χώρο του Αρχιπελάγους, φτάνει να αντιπροσωπεύει σήμερα το ένα τρίτο του πολιτιστικού αποθέματος όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου. Αυτή η έκρηξη δημιουργίας υπήρξε το αποτέλεσμα μιας σπάνιας σύντηξης του φυσικού στοιχείου με το ανθρώπινο, του τόπου και του τοπίου με το προσωπικό και συλλογικό ψυχοσωματικό βίωμα, τη συνείδηση και συμπεριφορά που συνθέτουν την ιδιάζουσα ταυτότητα των νησιωτών, την οποία αποκαλούμε «νησιωτικότητα».