Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: “Το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου, το οποίο κτίστηκε το 1909, με χρήματα που διέθεσε ο Αλέξιος Αθανασάκης, από την Πορταριά Πηλίου, χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης και ιστορικό διατηρητέο μνημείο με τον περιβάλλοντα χώρο του, καθώς αποτελεί, ίσως, το μοναδικό δημόσιο κτίριο της περιόδου του νεοκλασικισμού, των αρχών του 20ου αιώνα που σώζεται στο Βόλο. Συγχρόνως, αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη καθώς συνδέεται με τις ιστορικές μνήμες των κατοίκων της. Το κτίριο του Μουσείου αντιμετώπισε προβλήματα από τον Daniel, οι οποίες έχουν αποκατασταθεί πλήρως. Στην αυτοψία, που πραγματοποιήσαμε, αμέσως μετά την παύση του φαινομένου, ζήτησα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού την επιτάχυνση και των διαδικασιών για την κατασκευή ενός νέου κτιρίου, το οποίο να στεγάσει τις υποστηρικτικές λειτουργίες του μουσείου, καθώς και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του, με την απομάκρυνση των πρόχειρων εργοταξιακών οικίσκων που δημιουργούν επισφάλειες στο κτίριο του μουσείου. Σήμερα, το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο με την προσθήκη της νέας πτέρυγας, στη βάση των αρχών της βιοκλιματικής προσέγγισης και της ενεργειακής αναβάθμισης, με την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, ανταποκρίνεται όχι μόνον λειτουργικά αλλά και αισθητικά, στις σύγχρονες μουσειακές ανάγκες. Το έργο της αναβάθμισης του μουσείου θα υλοποιηθεί χάρη στη γενναιοδωρία της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, στο πλαίσιο του Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ του ΥΠΠΟ και της ΕΕΕ, για την αποκατάσταση των πολιτιστικών υποδομών της Θεσσαλίας από τις ζημιές του προξένησαν, οι καταστροφικές πλημμύρες. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΕΕΕ, την πρόεδρο της, Μελίνα Τραυλού και τα μέλη του ΔΣ για την ευαισθησία, την άμεση ανταπόκριση και την εξαιρετική συνεργασία μας”.
Βασική επιλογή της αρχιτεκτονικής πρότασης είναι η απομάκρυνση των εργοταξιακών οικίσκων και η δημιουργία νέου κτιρίου σε θέση που επιτρέπει τη συνολική και ανεμπόδιστη θέαση του παλαιού κτιρίου-μνημείου, από τον ακάλυπτο χώρο και από τους δύο κεντρικούς δρόμους. O περιβάλλων χώρος διατηρείται ενιαίος σε δύο επίπεδα, όπως είναι και σήμερα. Το επάνω τμήμα είναι σε επαφή με το Μνημείο και θα παραμείνει με την αρχική χάραξη και σχεδιασμό. Το κάτω αδιαμόρφωτο επίπεδο προορίζεται για υπαίθρια γλυπτοθήκη και χώρο πρασίνου. Για την τοποθέτηση του νέου κτιρίου στη συγκεκριμένη θέση κατεδαφίζονται όλα τα διάσπαρτα μικροκτίσματα, τα οποία κατασκευάσθηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές για να καλύπτουν κυρίως ανάγκες αποθήκευσης και φύλαξης ευρημάτων. Απομακρύνονται, επίσης, όλα τα κοντέινερ, τα οποία αλλοιώνουν την εικόνα του περιβάλλοντος χώρου του μουσείου και εμποδίζουν την ανεμπόδιστη θέασή του. Τα υπάρχοντα βοηθητικά κτίσματα, καθώς και τα μεταλλικά κοντέινερ, αντικαθίστανται από ένα ισόγειο κτίριο με ημιυπόγειο, υποστηρικτικό των λειτουργιών του μουσείου.
Η σύνθεση στο Αθανασάκειο Μουσείο Βόλου αναπτύσσεται σε τρία διακριτά λειτουργικά τμήματα ενιαίας αρχιτεκτονικής και μορφολογικής αντίληψης και λογικής. Το πρώτο τμήμα περιλαμβάνει δύο τομείς, τον βορεινό και τον μεσαίο τομέα, και έχουν σχέση με το κοινό. Ο βορεινός τομέας αναπτύσσεται στο ισόγειο τμήμα του περιλαμβάνει το εκδοτήριο εισιτηρίων, χώρους για φυλακτικό προσωπικό και το πωλητήριο. Στο περίγραμμα της κάλυψης του ισογείου κατασκευάζεται υπόγειο με τις βοηθητικές, απαιτούμενες από το κτιριολογικό πρόγραμμα χρήσεις, όπως χώροι υγιεινής προσωπικού. Ο μεσαίος τομέας περιλαμβάνει στο ισόγειο την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και το καφέ – κυλικείο, με δυνατότητα ενοποίησης για εκδηλώσεις μεγαλύτερης κλίμακας. Στο υπόγειο προβλέπεται χώρος για τις Η/Μ εγκαταστάσεις, αποθήκες και χώροι υγιεινής κοινού. Οι δύο ενότητες χωρίζονται στο επίπεδο του ισογείου με μικρό εσωτερικό αίθριο με φύτευση. Το δεύτερο τμήμα είναι ισόγειο με ημιυπόγειο και χωροθετείται στο κάτω τμήμα του κτιρίου. Περιλαμβάνει την ενότητα των εργαστηρίων, των απαιτούμενων αποθηκών καθώς και των γραφείων των ερευνητών και συντηρητών, με την αίθουσα συνεδριάσεων και τη βιβλιοθήκη. Έχει δυνατότητα εξωτερικής ανεξάρτητης εισόδου, ενώ προβλέπεται και εσωτερική σύνδεση και επικοινωνία μέσω στεγασμένου διαδρόμου, του δευτέρου τμήματος με το πρώτο, στα επίπεδα του ισογείου και υπογείου. Το τρίτο τμήμα είναι καθ’ολοκληρία υπόσκαφο, εκμεταλλευόμενο την υψομετρική διαφορά που υπάρχει στις δύο αυλές του συγκροτήματος. Περιλαμβάνει κυρίως αποθηκευτικούς χώρους και τμήμα των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων. Έχει δυνατότητα απευθείας εισόδου από την κάτω αυλή για την άνετη εξυπηρέτηση της αποθήκευσης, αλλά και εσωτερική σύνδεση με το κυρίως υπόγειο του βασικού κτιρίου.
