Το νομοσχέδιο που συζητείται σήμερα αποτελεί ωμή παρέμβαση καταστολής της συνδικαλιστικής και διεκδικητικής δράσης των εργαζομένων στο δημόσιο. Εξισώνει ποινικά αδικήματα με υπηρεσιακά παραπτώματα, στοχεύει στην τιμωρία της συνδικαλιστικής δράσης και του δικαιώματος των εργαζομένων στη διεκδίκηση, αφαιρεί το δικαίωμα των εργαζομένων να εκπροσωπούνται στα πειθαρχικά συμβούλια και αυστηροποιεί ποινές, σε μια καθαρά τιμωρητική και εκδικητική λογική.
Και επιπλέον, το παρόν νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται ακόμη μία φορά από απίστευτη προχειρότητα, ενώ όπως διαπίστωσε και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής στην έκθεσή της, ορισμένα άρθρα αντίκεινται στο Σύνταγμα.
Αντί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να προχωρήσει σε ουσιαστικό εκσυγχρονισμό, παροχή κινήτρων απόδοσης και τη στελέχωση του δημοσίου - το οποίο έχει εγκαταλειφθεί υποστελεχωμένο (νοσοκομεία, Δήμοι, κ.α.), με άρνηση παροχής του 13ου και 14ου μισθού - προχωρά σε τιμωρητικές λογικές σε όσους αντιδρούν στον περαιτέρω εκφυλισμό του κράτους. Φυσικά για τα δικά τους παιδιά λεφτά υπάρχουν: μπόνους και πλουσιοπάροχες αμοιβές στους διοικούντες οργανισμούς και φορείς, διορισμοί διευθυντών χωρίς διαδικασίες ΑΣΕΠ, αργομισθίες και επιβραβεύσεις των «αρεστών».
Έχοντας υπηρετήσει και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, γνωρίζω ότι χρειάζεται γενναία στήριξη των Δήμων και Περιφερειών, ώστε να καταστούν πραγματικά ανεξάρτητοι και αυτόνομοι, με αρμοδιότητες συνοδευόμενες από επαρκείς, θεσμοθετημένους πόρους. Οι ΟΤΑ στενάζουν στην πατρίδα μας, σε αντίθεση με όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη βάζει στο στόχαστρο ακόμη μια φορά τους εργαζόμενους.
Συντάσσομαι λοιπόν στο πλευρό όσων διεκδικούν σήμερα συνθήκες αξιοπρέπειας, ανεξαρτησίας και δικαιοσύνης στην εργασία τους και αντιδρούν σε νομοσχέδια φίμωσης και οπισθοδρόμησης. Τα «φαγοπότια» των εκλεκτών της Κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν πρέπει να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι.
