Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα αναφέρει πως ένας Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας αγόρασε τρία ξενοδοχειακά ακίνητα και δύο ορόφους πολυκατοικιών στην περίκλειστη Αμμόχωστο. Μάλιστα ο ίδιος ευελπιστεί πως οι κρατήσεις θα ξεκινήσουν από το 2025, σε συνεργασία με τουριστικά πρακτορεία.
Τους δύο ορόφους ο επιχειρηματίας τους αγόρασε ώστε να διαμένουν οι εργαζόμενοι των ξενοδοχείων.
Από την άλλη το ΡΙΚ μεταδίδει πως ο Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχει έγκριση και από το ελληνοκυπριακό Υπουργείο Εσωτερικών για το συμβόλαιο αγοράς των ξενοδοχείων και των πολυκατοικιών που αγόρασε, είπε ότι του εμπνέει εμπιστοσύνη η στάση της Τουρκίας στο θέμα του Βαρωσιού και οι δηλώσεις στις οποίες προβαίνει συνεχώς στο θέμα του Βαρωσιού ο πρέσβης της Τουρκίας στο ψευδοκράτος, Μετίν Φεϊζίογλου.
Μιλώντας στο ΡΙΚ, ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Βίκτωρας Παπαδόπουλος, δήλωσε πως εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έχει κατατεθεί οποιοδήποτε αγοραπωλητήριο έγγραφο στο κτηματολόγιο για την αγοραπωλησία ξενοδοχείων στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου. Ο κ. Παπαδόπουλος πρόσθεσε ότι η υπόθεση διερευνάται από τις αρχές της Δημοκρατίας και όταν υπάρξουν αποτελέσματα θα γίνουν σχετικές ανακοινώσεις.
Τα Βαρώσια ήταν το Σαν Τροπέ της Κύπρου
Σημειώνεται πως τα Βαρώσια, πριν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, αποτελούσαν τουριστικό προορισμό παγκόσμιας εμβέλειας, με τους μεγαλύτερους χολιγουντιανούς σταρ της εποχής να προτιμούν τα δεκάδες πολυτελή ξενοδοχεία της περιοχής για τις διακοπές τους.
Οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής ήταν περίπου 39.000, ενώ οι τουρίστες που την επισκέπτονταν κάθε χρόνο ήταν πάνω από 700.000. Υπολογίζεται πως μέχρι το 1974, το 45% των ξενοδοχειακών κλινών της Κύπρου βρισκόταν στα Βαρώσια.
Ωστόσο, η τουριστική ανάκαμψη της περιοχής σταμάτησε απότομα το 1974, όταν οι κάτοικοι της πόλης αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν λόγω της τουρκικής εισβολής. Πολλοί κατέφυγαν νότια, στο Παραλίμνι και στη Λάρνακα.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του 1984 παραχώρησε με το ψήφισμα 550 τη διαχείριση της Αμμοχώστου στα Ηνωμένα Έθνη, ώστε να καταφέρουν να επανεγκατασταθούν εκεί οι κάτοικοι που είχαν εκδιωχθεί. Η Τουρκία όμως δεν το σεβάστηκε ποτέ και κατείχε παράνομα την πόλη ως μέσο πίεσης, προκειμένου να πετύχει την επίλυση του κυπριακού ζητήματος προς όφελός της.
