Η συγκεκριμένη επιστολή του Συνδέσμου προς τον υπουργό Επικρατείας Ακη Σκέρτσο, τον υπουργό Τουρισμού Βασίλη Κικίλια και τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη, απεστάλη σε συνέχεια των προτάσεων που είχε καταθέσει ο ΣΕΤΕ τον περασμένο Απρίλιο και αφορούσαν προσθήκες σε υφιστάμενες διατάξεις, αλλά και νέες συμπληρωματικές.
Επί του παρόντος, ο Σύνδεσμος εστιάζει στον διαχωρισμό των ακινήτων που διατίθενται για βραχυχρόνιες μισθώσεις από τις συμβατικές πολυκατοικίες, στην επιβολή ΦΠΑ και δημοτικού φόρου, στην παρακράτηση φόρου και στον ορισμό μέγιστου αριθμού ακινήτων που εκμισθώνονται υπό το συγκεκριμένο καθεστώς ανά Δήμο.
Συγκεκριμένα, ο ΣΕΤΕ προτείνει να προβλεφθεί ρητά πως σε περίπτωση που το σύνολο των διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας ή ενός συγκροτήματος κατοικιών εκμισθώνεται υπό το καθεστώς των βραχυχρόνιων μισθώσεων, τότε το συγκεκριμένο κατάλυμα να θεωρείται τουριστικό και ως εκ τούτου θα πρέπει να διαθέτει την αντίστοιχη αδειοδότηση.
Σχετικά με τη φορολόγηση, προτείνεται η απαλλαγή του ΦΠΑ να περιορίζεται μόνο στην περίπτωση που ο δικαιούχος του εισοδήματος είναι φυσικό πρόσωπο και έχει καταχωρίσει στην πλατφόρμα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) μέχρι δύο ακίνητα στον ΑΦΜ του, το ένα εκ των οποίων θα πρέπει να έχει δηλωθεί ως ακίνητο στο οποίο ιδιοκατοικεί. Σε αντίθετη περίπτωση, καθώς και σε κάθε περίπτωση που δικαιούχος του εισοδήματος είναι νομικό πρόσωπο, ο ΣΕΤΕ προτείνει την επιβολή ΦΠΑ στο εισπραττόμενο μίσθωμα.
Ο ΣΕΤΕ προτείνει επίσης να προβλεφθεί η υποχρέωση κάθε ψηφιακή πλατφόρμα να παρακρατά φόρο 5% επί του συνολικού αντιτίμου της βραχυχρόνιας μίσθωσης, τον οποίο θα αποδίδει στη συνέχεια στο Δημόσιο.
Στην ίδια κατεύθυνση, προτείνεται στις βραχυχρόνιες μισθώσεις που συνάπτονται μέσω ψηφιακών πλατφορμών να επιβάλλεται φόρος υπέρ των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) Α’ βαθμού, ο οποίος θα ισούται με ποσοστό 0,5% επί του αντιτίμου της μίσθωσης και θα αξιοποιείται από τους ΟΤΑ για την κάλυψη των αυξημένων δαπανών καθαριότητας, φωτισμού κ.λπ., που προκαλείται από τη λειτουργία των βραχυχρόνιων μισθώσεων.
Ως προς τον ορισμό μέγιστου αριθμού ακινήτων που εκμισθώνονται βραχυχρόνια ανά Δήμο, ο Σύνδεσμος προτείνει να παρέχεται το δικαίωμα στους ΟΤΑ Α’ βαθμού να ορίσουν, μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου τους, η οποία θα αιτιολογείται με βάση σχετική επιστημονική μελέτη, τον μέγιστο αριθμό ακινήτων που μπορούν να εγγράφονται στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Μίσθωσης για την περιοχή εντός των ορίων τους.
Στην επιστολή του ο ΣΕΤΕ αναφέρει ότι οι προτάσεις του εδράζονται αφενός στην ανάγκη προστασίας της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος της χώρας και αφετέρου στην ανάγκη αντιμετώπισης του προβλήματος εύρεσης στέγης, που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις σε πολλές περιοχές της χώρας. Μάλιστα, όπως επισημαίνει, η κατάρτιση της πρότασής του εστιάζει στην προστασία των νόμιμων τουριστικών επιχειρήσεων από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, που σε πολλές περιπτώσεις υφίστανται, καθώς πολλά παράνομα καταλύματα λειτουργούν «υπό τον μανδύα» της βραχυχρόνιας μίσθωσης, καθώς και στην αύξηση των εσόδων του Δημοσίου, των Ασφαλιστικών Ταμείων και των Δήμων, με σκοπό την πιο δίκαιη κατανομή των αντίστοιχων υποχρεώσεων σε νόμιμες επιχειρήσεις και πολίτες.
Η επιστολή του ΣΕΤΕ έρχεται λίγες ημέρες μετά την αναφορά του προέδρου του Συνδέσμου Γιάννη Ρέτσου στην ανάγκη ρύθμισης της αγοράς των βραχυχρόνιων μισθώσεων, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης, στο πλαίσιο του κύκλου παρουσιάσεων της «Εθνικής Στρατηγικής για τον Τουρισμό 2030» και των επιμέρους Σχεδίων Δράσης ανά περιφέρεια της χώρας. Όπως τόνισε τότε ο επικεφαλής του ΣΕΤΕ, «πέραν της μεμονωμένης δραστηριότητας υπάρχει και ένα γκρίζο θεσμικό πλαίσιο που πρέπει να αλλάξει, καθώς επιτρέπει σε άτομα, οντότητες και επιχειρηματικούς ομίλους υπό τον μανδύα της βραχυχρόνιας μίσθωσης να ασκούν δραστηριότητα πλήρως ανταγωνιστική προς τα ξενοδοχεία ή τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την εισφοροδιαφυγή».
Τότε, μάλιστα, ο υπουργός Τουρισμού Βασίλης Κικίλιας είχε προαναγγείλει τη λήψη δύο μέτρων για τη ρύθμιση της αγοράς των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Το πρώτο αφορούσε τον διαχωρισμό της διαφήμισης των ξενοδοχείων από τα καταλύματα που διατίθενται με όρους βραχυχρόνιας μίσθωσης σε πλατφόρμες τύπου Booking και Expedia και το δεύτερο αφορούσε τον διαχωρισμό στην αντιμετώπιση εκείνων που μισθώνουν μεμονωμένα κάποια ακίνητα και εκείνων που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα.
