Ο Δήμαρχος Κέας εισηγούμενος του θέματος δήλωσε:
To Δημοτικό Συμβούλιο Κέας ενημερώθηκε για τις δηλώσεις του υπουργού και θεωρεί θετικό το ενδιαφέρον του για το νησί και την επίσκεψή του σε αυτό. Ιδιαιτέρως για την πρόθεσή του να προχωρήσει το υπουργείο σε εργασίες επισκευής και κατασκευής συγκεκριμένων έργων υποδομών.
Το Δημοτικό Συμβούλιο με την απόφασή του αυτή, δηλώνει το σεβασμό του για την ιστορικότητα της Μακρονήσου και ειδικά για τα ιστορικά μνημεία, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα.
Δηλώνει επίσης τη διαχρονική επιθυμία οι χώροι αυτοί να προστατευθούν και να διατηρηθούν όπως αρμόζει. Έχει προς τούτο μάλιστα επανειλημμένα προσφύγει σε φορείς της Κεντρικής Διοίκησης, όπως το Υπουργείο Πολιτισμού, το τότε Υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος κ.λπ.
Συγχρόνως, όμως, έχει απαιτήσει και την προστασία των ολίγων πλέον βοσκών, οι οποίοι έχουν εναπομείνει και οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν άλλο επάγγελμα πλέον.
Συμφωνεί με την προστασία του νησιού από κακόβουλες, παράνομες και κατακτητικές ενέργειες, για τον έλεγχο των οποίων καταβάλει συνεχή προσπάθεια.
Δηλώνει, συγχρόνως, ότι η εφαρμογή των ζωνών χρήσεις και άλλων θεμάτων είναι πλέον κατεπείγουσα και απαραίτητη, βάσει της οποίας και ο Δήμος Κέας, αλλά και οι αρμόδιοι φορείς της Κεντρικής Διοίκησης θα οδηγηθούν να προστατέψουν το νησί, να αναδείξουν την ιστορικότητά του, αλλά και να αξιοποιήσουν τους πόρους του νησιού με τις κατάλληλες υποδομές.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίων εκφράζει την άποψη όλων των δημοτών της νήσου Κέας, δεν διατίθεται να απεμπολήσει οποιοδήποτε ιστορικό και κατοχυρωμένο, βάσει δικαστικών αποφάσεων, δικαίωμά του.
Για το λόγο αυτό, ο κύριος υπουργός και οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τη Μακρόνησο, οφείλει να γνωρίζει και να λάβει σοβαρά υπόψη του όλες τις ιστορικές πτυχές που αφορούν στο νησί και οι οποίες είναι οι εξής:
• Το 1790 ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος πραγματοποιεί απόβαση στην Κέα και προβαίνει σε σφαγές, λεηλασίες εμπρησμούς ως αντίποινα στους Κείους για την βοήθεια που παρείχαν, προκειμένου να φυγαδευτεί ο Λάμπρος Κατσώνης, ο οποίος αποκλειστεί από τους Τούρκους στο νησί.
• Το 1837 η Μακρόνησος παραχωρείται στην Κέα εν είδει αποζημίωσης για τις ζημιές που υπέστη το νησί.
• Το 1860 η τότε Κοινότητα Κορησσίας Κέας εκμισθώνει για πρώτη φορά σε διάφορους ποιμένες εκτάσεις της Μακρονήσου για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων αυτής, την ανέγερση ναού το 1897 κ.λπ., χωρίς ποτέ το Δημόσιο να παρεμποδίσει την εκμίσθωση αυτή.
• Το 1946 κατασκευάζονται στο νησί στρατόπεδα εξορίας, ενώ από τον Απρίλιο ου 1947 η Μακρόνησος στη διάρκεια του Εμφυλίου χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης» για χιλιάδες κομμουνιστές, πολιτικούς κρατούμενους και λιποτάκτες στρατιώτες.
• Το 1956 η Κοινότητα Κορησσίας λαμβάνει από το Υπουργείο Εσωτερικών αποζημίωση για αποθετική ζημία.
• Η δια χρησικτησίας κτήση κυριότητας όλης της Μακρονήσου από την τότε Κοινότητα Κορησσίας αναγνωρίζεται με την υπ’ αριθμ. 80/1948 απόφαση του Πρωτοδικείου Σύρου, που έγινε τελεσίδικη με την υπ’ αριθμ. 112/1948 απόφαση του Εφετείου Αιγαίου και αμετάκλητη με την υπ’ αριθμ. 390/1995 απόφαση του Αρείου Πάγου.
• Το 1989 το Υπουργείο Πολιτισμού, με απόφαση της τότε Υπουργού, χαρακτηρίζει τη Μακρόνησο ιστορικό τόπο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1469/50 "περί προστασίας ειδικής κατηγορίας οικοδομημάτων και έργων τέχνης, μεταγενέστερων του 1830".
• Το 1995 με ΠΔ (ΦΕΚ Δ’895/1.11.1995) αναφορικά με τις χρήσεις γης τη Μακρονήσου, το ΥΠΕΚΑ απαγορεύσει, μεταξύ άλλων τη βόσκηση στο νησί.
• Έως το 2012 το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης εκδίδει ετησίως άδειες αναγκαστικής εισδοχής των κτηνοτρόφων στο νησί της Μακρονήσου και συγκεκριμένα στους χώρους βοσκής του νησιού.
• Το 2014 στο πλαίσιο Σχεδίου Νόμου για την ψήφιση τροπολογίας του ΠΔ 895/1995, η εισηγητική έκθεση αναφέρει τροποποίηση του άρθρου 2 του ΠΔ με την προσθήκη της ιχθυοκαλλιέργειας, της ενσταβλισμένης εντατικής κτηνοτροφίας και του κυνηγιού στις δραστηριότητες που θα επιτρέπονται στη Μακρόνησο μετά από ενέργειες του Δήμου Κέας και με σύμφωνη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου. Η τροπολογία αυτή, για ανεξήγητους λόγους, απεσύρθη.
| 
