Καταπονημένη από αριθμό ρεκόρ τουριστών, η κυβέρνηση της Ισλανδίας σχεδιάζει να αυξήσει τους φόρους στον τομέα του τουρισμού. Αυτό, εάν εφαρμοστεί, θα σήμαινε ότι ο πιο ακριβός προορισμός διακοπών παγκοσμίως θα γίνει σύντομα λίγο πιο ακριβός. Το σχέδιο είναι να περιοριστεί η πρόσβαση των τουριστών στα δημοφιλή τουριστικά σημεία της χώρας.
Ο Thordis Kolbrun Reykfjord Gylfadottir, υπουργός τουρισμού της Ισλανδίας, δήλωσε ότι ο τουριστικός τομέας και όλοι όσοι σχετίζονται με αυτόν πρέπει να είναι προσεκτικοί για να μη γίνουν θύματα της ίδιας τους της επιτυχίας.
Η δημοφιλής τηλεοπτική σειρά “Game of Thrones” δημιούργησε ένα νέο πεδίο για άνθηση του τουρισμού της ποπ κουλτούρας, που οδήγησε σε “βουτιά” του ισλανδικού νομίσματος. Με τα νούμερα των επισκεπτών να αυξάνονται εκθετικά (από 490.000 το 2010 έφτασαν σχεδόν τα 2,3 εκατομμύρια φέτος), η αύξηση στη ζήτηση και τη δημοτικότητα της Ισλανδίας είναι προφανής.
Ο τουρισμός είναι το κύριο εξαγώγιμο “προϊόν” της χώρας και φέρνει περίπου το 45% του ξένου συναλλάγματος, που αντιστοιχεί περίπου σε 560 δις. Kronur (5,1 δις. δολ.) το 2017.
Ο Gylfadottir ανησυχεί για τις επιπτώσεις που θα έχει ο υπερτουρισμός, καθώς οι τουρίστες είναι πολύ πιθανό να καταστρέψουν τους φυσικούς θησαυρούς της χώρας. Το Thingvellir, μέρος της πολιτισμικής κληρονομιάς της UNESCO, και το Jokulsarlon, μια παγωμένη απόκοσμη λιμνοθάλασσα, αποτελούν τους δύο βασικότερους και πιο δημοφιλείς προορισμούς, που επι του παρόντος βρίσκονται εν μέσω νομικής διαμάχης.
Ο υπουργός ανέφερε ότι υπάρχουν κάποιες περιοχές που είναι αδύνατο να υποδέχονται 1 εκατ. επισκέπτες κάθε χρόνο και με το να υποδέχονται περισσότερους τουρίστες απ’όσους πιθανόν μπορούν να φιλοξενήσουν, ίσως να χάσουν τα στοιχεία που τους κάνουν ξεχωριστούς.
Οποιαδήποτε αύξηση φόρου θα έρθει να προστεθεί στα ήδη σημαντικά κόστη που οι τουρίστες πρέπει να πληρώσουν όταν επισκέπτονται τη χώρα. Ενδεικτικά και σύμφωνα με την τράπεζα Íslandsbanki, τα δωμάτια των ξενοδοχείων είναι κατά 1/3 πιο ακριβά από ό,τι η διαμονή σε άλλες σκανδιναβικές πρωτεύουσες. Επίσης, το κόστος των αλκοολούχων ποτών είναι σχεδόν διπλάσιο από το μέσο όρο των τιμών της ΕΕ.