Αναγκαιότητα,
θεωρεί το υπουργείο Ανάπτυξης και ο
Αν.Υπ. Κωστής
Χατζηδάκης, την αλλαγή του πλαισίου των
Δημόσιων Συμβάσεων Προμηθειών, Υπηρεσιών
και Έργων.
Η
on line πλατφόρμα, ΕΣΗΔΗΣ, θα καλύπτει τον
πλήρη κύκλο δημοσίων προμηθειών, μέχρι
τα τέλη Ιανουαρίου του ’13 το σύστημα
αυτόματα θα αναζητά και θα διασταυρώνει
τα σχετικά δικαιολογητικά των υποψήφιων
προμηθευτών, από το TAXIS, από το ΙΚΑ και
από το ΓΕΜΗ.
ο
ΑνΥπ κ. Κωστής Χατζηδάκης τόνισε στην
εισήγησή του :“Η
αλλαγή του πλαισίου των Δημόσιων
Συμβάσεων Προμηθειών, Υπηρεσιών και
Έργων είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει
να αντιμετωπιστεί για λόγους διαφάνειας,
για λόγους ανταγωνισμού, για λόγους
εξοικονόμησης πόρων στο Δημόσιο. Πρέπει
να μπει μαχαίρι στη σπατάλη.”
“Και
γι’ αυτό συνεχίζουμε μια προσπάθεια
που είχε ξεκινήσει και την εντείνουμε,
έτσι ώστε η χώρα να είναι συνεπής στις
διεθνείς δεσμεύσεις της αλλά κυρίως να
είναι συνεπής απέναντι στους Έλληνες
πολίτες. Οι οποίοι δικαιούνται και να
υπάρχει διαφάνεια ως προς το Δημόσιο,
αλλά και να χρησιμοποιούνται τα χρήματά
τους σωστά. Αναφέρομαι στους
φορολογούμενους.
Αυτό θα βοηθήσει εκτός όλων των άλλων, να γίνει η οικονομία περισσότερο ανταγωνιστική και φυσικά να μπει μια τάξη στα δημόσια οικονομικά.
Θέλω να σημειώσω ότι η συνέντευξη που κάνουμε σήμερα είναι λογικό να επισκιάζεται ως ένα βαθμό από την εξέλιξη που είχαμε στο Eurogroup. Αλλά να γίνει σαφές:
Η χώρα έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της, αυτό πιστοποιείται και από τον πρόεδρο του Eurogroup αλλά και από την ίδια την ανακοίνωση του Eurogroup, δεν υπάρχει καμία εκκρεμότητα που να αφορά στην Ελληνική Κυβέρνηση. Θέλω όμως να μοιραστώ μαζί σας για να εικονογραφήσουμε το πρόβλημα κάποια από τα βασικά προβλήματα που σήμερα υπάρχουν και επιχειρούμε να αντιμετωπίσουμε.
Με το σημερινό καθεστώς υπάρχουν πάνω από 3.000 διαφορετικές αναθέτουσες Αρχές. Δεν μπορεί να υπάρξει έλεγχος σε αυτή την κατάσταση. Έχουμε ένα κατακερματισμένο κανονιστικό πλαίσιο. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό από απόψεως δαπανών, διαφάνειας και γραφειοκρατίας.
Μόνο από την πολυδιάσπαση των προμηθειών χάνονται αναπόφευκτα χρήματα. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: 9 Δήμοι ζητούσαν να προμηθευτούν φορτηγά με παρόμοιες τεχνικές προδιαγραφές, αλλά σε 9 διαφορετικούς διαγωνισμούς. Αντί να έχουμε μια προκήρυξη και ομαδοποίηση, είχαμε αυτόν τον κατακερματισμό ο οποίος προφανώς σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλει στο να έχουμε οικονομίες κλίμακας.
Πέρα από αυτό, με το μέχρι σήμερα ισχύον πλαίσιο δεν διασφαλίζεται στο βαθμό που πρέπει, η διαφάνεια και η δημοσιότητα οι οποίες είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα, τη λογοδοσία και το δημόσιο έλεγχο. Έτσι, παραδείγματος χάριν, επειδή η πρόσβαση στο περιεχόμενο κάθε προκήρυξης δεν ευχερής, αυτό μοιραία συνεπάγεται μειωμένο ενδιαφέρον συμμετοχής, μικρότερο ανταγωνισμό και άρα λιγότερο συμφέρουσες συμβάσεις για το κράτος για το ελληνικό Δημόσιο.
Από την άλλη πλευρά κάποιος που θέλει να ζημιώσει το Δημόσιο με τυχόν υπερτιμολογήσεις και τα λοιπά, δεν θεωρεί βέβαιο πως θα αποκαλυφθεί ακριβώς λόγω του σχετικά περιορισμένου εύρους δημοσιότητας των διαγωνισμών. Άρα:
1. Πολλές αναθέτουσες Αρχές, υπερβολικά πολλές,
2. Πρόβλημα σε σχέση με τη διαφάνεια και τη δημοσιότητα.
3. Δεν υπάρχει επαρκές πλαίσιο εκτέλεσης των συμβάσεων και δεν υιοθετούνται βέλτιστες πρακτικές, που έχει αποδειχτεί πως έχουν προστιθέμενη αξία στην αγορά. Δηλαδή απουσιάζουν οι σύγχρονες μέθοδοι για την υποβολή των προσφορών, την αντιμετώπιση των καρτέλ και των ολιγοπωλίων.
Το πλαίσιο είναι απηρχαιωμένο, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό συχνά δεν έχει την απαιτούμενη κατάρτιση, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του τις εξελίξεις στο κοινοτικό Δίκαιο, τις εξελίξεις στην τεχνολογία, τις εξελίξεις στην αγορά. Με αποτέλεσμα να διαπιστώνονται αθέμιτες πρακτικές, που σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη αντιμετωπίζονται με ευχέρεια.
4. Και τελευταίο από τα προβλήματα που ενδεικτικά αναφέρω: το 40% των διαγωνισμών μέχρι σήμερα δεν ολοκληρώνεται λόγω διαφόρων προβλημάτων στις προδιαγραφές και λόγω άλλων τεχνικών προβλημάτων και συνακόλουθων ενστάσεων. Υπάρχουν ελλείψεις στους ελέγχους των διαδικασιών σύναψης των συμβάσεων.
Όλα αυτά συνεπάγονται τόσο οικονομικό κόστος αλλά και καθυστερήσεις. Το Δημόσιο οφείλει να αποζημιώνει τους συμμετέχοντες, συχνά, καθυστερούν πάρα πολύ να εκτελεστούν τα έργα και οι προμήθειες που είναι απολύτως απαραίτητες για την καθημερινή λειτουργία του κράτους και για τις υπηρεσίες που αφορούν άμεσα τους πολίτες όπως είναι οι Δήμοι, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία.”
Αυτό θα βοηθήσει εκτός όλων των άλλων, να γίνει η οικονομία περισσότερο ανταγωνιστική και φυσικά να μπει μια τάξη στα δημόσια οικονομικά.
Θέλω να σημειώσω ότι η συνέντευξη που κάνουμε σήμερα είναι λογικό να επισκιάζεται ως ένα βαθμό από την εξέλιξη που είχαμε στο Eurogroup. Αλλά να γίνει σαφές:
Η χώρα έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της, αυτό πιστοποιείται και από τον πρόεδρο του Eurogroup αλλά και από την ίδια την ανακοίνωση του Eurogroup, δεν υπάρχει καμία εκκρεμότητα που να αφορά στην Ελληνική Κυβέρνηση. Θέλω όμως να μοιραστώ μαζί σας για να εικονογραφήσουμε το πρόβλημα κάποια από τα βασικά προβλήματα που σήμερα υπάρχουν και επιχειρούμε να αντιμετωπίσουμε.
Με το σημερινό καθεστώς υπάρχουν πάνω από 3.000 διαφορετικές αναθέτουσες Αρχές. Δεν μπορεί να υπάρξει έλεγχος σε αυτή την κατάσταση. Έχουμε ένα κατακερματισμένο κανονιστικό πλαίσιο. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό από απόψεως δαπανών, διαφάνειας και γραφειοκρατίας.
Μόνο από την πολυδιάσπαση των προμηθειών χάνονται αναπόφευκτα χρήματα. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: 9 Δήμοι ζητούσαν να προμηθευτούν φορτηγά με παρόμοιες τεχνικές προδιαγραφές, αλλά σε 9 διαφορετικούς διαγωνισμούς. Αντί να έχουμε μια προκήρυξη και ομαδοποίηση, είχαμε αυτόν τον κατακερματισμό ο οποίος προφανώς σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλει στο να έχουμε οικονομίες κλίμακας.
Πέρα από αυτό, με το μέχρι σήμερα ισχύον πλαίσιο δεν διασφαλίζεται στο βαθμό που πρέπει, η διαφάνεια και η δημοσιότητα οι οποίες είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα, τη λογοδοσία και το δημόσιο έλεγχο. Έτσι, παραδείγματος χάριν, επειδή η πρόσβαση στο περιεχόμενο κάθε προκήρυξης δεν ευχερής, αυτό μοιραία συνεπάγεται μειωμένο ενδιαφέρον συμμετοχής, μικρότερο ανταγωνισμό και άρα λιγότερο συμφέρουσες συμβάσεις για το κράτος για το ελληνικό Δημόσιο.
Από την άλλη πλευρά κάποιος που θέλει να ζημιώσει το Δημόσιο με τυχόν υπερτιμολογήσεις και τα λοιπά, δεν θεωρεί βέβαιο πως θα αποκαλυφθεί ακριβώς λόγω του σχετικά περιορισμένου εύρους δημοσιότητας των διαγωνισμών. Άρα:
1. Πολλές αναθέτουσες Αρχές, υπερβολικά πολλές,
2. Πρόβλημα σε σχέση με τη διαφάνεια και τη δημοσιότητα.
3. Δεν υπάρχει επαρκές πλαίσιο εκτέλεσης των συμβάσεων και δεν υιοθετούνται βέλτιστες πρακτικές, που έχει αποδειχτεί πως έχουν προστιθέμενη αξία στην αγορά. Δηλαδή απουσιάζουν οι σύγχρονες μέθοδοι για την υποβολή των προσφορών, την αντιμετώπιση των καρτέλ και των ολιγοπωλίων.
Το πλαίσιο είναι απηρχαιωμένο, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό συχνά δεν έχει την απαιτούμενη κατάρτιση, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του τις εξελίξεις στο κοινοτικό Δίκαιο, τις εξελίξεις στην τεχνολογία, τις εξελίξεις στην αγορά. Με αποτέλεσμα να διαπιστώνονται αθέμιτες πρακτικές, που σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη αντιμετωπίζονται με ευχέρεια.
4. Και τελευταίο από τα προβλήματα που ενδεικτικά αναφέρω: το 40% των διαγωνισμών μέχρι σήμερα δεν ολοκληρώνεται λόγω διαφόρων προβλημάτων στις προδιαγραφές και λόγω άλλων τεχνικών προβλημάτων και συνακόλουθων ενστάσεων. Υπάρχουν ελλείψεις στους ελέγχους των διαδικασιών σύναψης των συμβάσεων.
Όλα αυτά συνεπάγονται τόσο οικονομικό κόστος αλλά και καθυστερήσεις. Το Δημόσιο οφείλει να αποζημιώνει τους συμμετέχοντες, συχνά, καθυστερούν πάρα πολύ να εκτελεστούν τα έργα και οι προμήθειες που είναι απολύτως απαραίτητες για την καθημερινή λειτουργία του κράτους και για τις υπηρεσίες που αφορούν άμεσα τους πολίτες όπως είναι οι Δήμοι, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία.”
Ο
κ. Σκορδάς ανέφερε ότι “το νέο σύστημα
θα είναι μιά on line πλατφόρμα όπου θα
εξελίσσονται πλήρως οι διαγωνισμοί από
την υποβολή του αιτήματος, μέχρι την
τιμολόγηση και την παραλαβή του αγαθού
ή της υπηρεσίας, για την οποία θα έχει
γίνει η διαγωνιστική διαδικασία.
