Σελίδες

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2025

Αλ. Αυλωνίτης: Η νομική αλήθεια του εγκλήματος του ΟΠΕΚΕΠΕ

 

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το Κίνημα Δημοκρατίας υπήρξε το μόνο κόμμα που κατέθεσε εμπεριστατωμένη πολυσέλιδη πρόταση για την αναπομπή της δικογραφίας του ΟΠΕΚΕΠΕ από τη Βουλή στο Φυσικό Δικαστή δηλ. στη Τακτική Δικαιοσύνη, για την άσκηση απευθείας ποινικών διώξεων στα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα . Αυτό πρέπει να συμβεί στο έγκλημα αυτό και με την κακουργηματική κατηγορία της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης, διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, συνέργειας σε απιστία , ηθικής αυτουργίας σε απιστία , απλής συνέργειας σε απιστία κλπ..για τα πολιτικά πρόσωπα μη εξαιρουμένου και του πρωθυπουργού.

Κανένα άλλο κόμμα δεν στήριξε και δεν συνυπέγραψε την σχετική πρόταση. Μήπως γιατί στην πρόταση μας συμμετείχε ως διευθυντή της συγκρότησης και συμμετοχής σε εγκληματική Οργάνωση ο ίδιος αυτοπροσώπως ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, τον οποίο τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης ούτε καν διανοήθηκαν να τον θέσουν στο «κάδρο» όλων των ποινικών υποθέσεων (υποκλοπές, Έγκλημα Τεμπών , ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ);
Έτσι προκρίθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η σύσταση εξεταστικής επιτροπής την οποία πρότεινε και αποφάσισε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ. Έτσι αποφάσισε την εξευτελιστική και προσβλητική για το κράτος δικαίου σύσταση εξεταστικής επιτροπής , η οποία θα εκδώσει το πόρισμα που την εξυπηρετεί πολιτικά. Ο κρινόμενος είναι εν προκειμένω και ο κρίνων. Μάλιστα στην ίδια διαδικασία της Ολομέλειας έθεσε την υπόθεση στο Αρχείο για τους πρώην υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης κ.κ, Βορίδη και Αυγενάκη, χωρίς καν να έχει μελετηθεί από τους βουλευτές , πόσο μάλλον να διερευνηθεί, το περιεχόμενο της αποσταλείσης στη Βουλή δικογραφίας από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Τι ντροπή!!!!
Η διαδικασία αυτή δεν συνάδει ούτε με την κοινή λογική ούτε με τις θεμελιώδεις αρχές της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου, του φυσικού δικαστή και της ανεξάρτητης δικαιοσύνης.
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία άλλωστε είχε καταστήσει σαφές στο διαβιβαστικό έγγραφο της, την διαφωνία της με την διαδικασία του άρθρου 86 του Συντάγματος γιατί «…..κατά την άποψή μας, αυτό περιορίζει την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας κατά παράβαση του κανονισμού της, καθώς πρόκειται για ζήτημα συμβατότητας μεταξύ του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του εθνικού δικαίου, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) έχει ήδη αναφέρει το θέμα αυτό στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.»
Επομένως και η ίδια η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (ΕΠΠΟ) προκρίνει το ρόλο του φυσικού δικαστή.
Περαιτέρω με βάση το διαβιβαστικό της E Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (ΕPPO) στην Ελληνική Βουλή, φέρεται να διερευνά και την τέλεση του εγκλήματος της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης κλπ, αλλά ως προς αυτό ουδέν παραπέμπει στη Βουλή καθώς προφανώς αξιολογεί ότι δεν εμπίπτει στο ειδικό πεδίο του άρθρου 86 Σ και του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Γιατί άραγε ?
Ένα έγκλημα τελείται από Υπουργό «κατά την άσκηση των καθηκόντων του» μόνον όταν βρίσκεται σε ουσιαστική σχέση με την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων και όχι όταν διαπράττεται απλά κατά το χρόνο ασκήσεως των καθηκόντων του. Ως εξαιρετική ρύθμιση άλλωστε πρέπει να ερμηνεύεται στενά (βούλευμα 1/2011 του Δικαστικού Συμβουλίου): «Κατά γενική του δικαίου αρχή, διατάξεις εξαιρετικού δικαίου πρέπει να ερμηνεύονται στενά. Ο περί ευθύνης υπουργών νόμος συνιστά εξαιρετικό δίκαιο».
Δεν μπορεί να νοηθεί ότι η συγκρότηση, συμμετοχή, διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης συνιστά πράξη κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων. Υπερβαίνει υπουργικές αρμοδιότητες, κρατική και κυβερνητική ιεραρχία, ως μια πολυεπίπεδη ομάδα αυτονομημένη, δρώσα με δικούς της σκοπούς πέρα και εκτός κάθε κυβερνητικής αρμοδιότητας. Επομένως εκφεύγει του άρθρου 86 Σ και του νόμου περί ευθύνης Υπουργών και ανήκει στην τακτική δικαιοσύνη η διερεύνηση της.
Κατά συνέπεια η Βουλή δεν έχει την αρμοδιότητα κατ άρθρο 86. Η αποκλειστική αρμοδιότητα ανήκει στην Τακτική Δικαιοσύνη.
Περαιτέρω όμως όπως και η ίδια η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) αναφέρει ότι υπάρχει θέμα συμβατότητας του άρθρου 86Σ με το ενωσιακό δίκαιο. Έχει κριθεί και από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) αλλά και από το Συμβούιο της Επικρατείας ( ΣτΕ) ότι σε περίπτωση τέτοιας ασυμβατότητας υπερισχύει το ενωσιακό δίκαιο.
Με βάση την απόφαση 1918/2025 της Ολομέλειας του ΣτΕ το ενωσιακό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού ακόμα και του Συντάγματος. Πρέπει επίσης να ερμηνεύουν τα Δικαστήρια το Σύνταγμα υπό το πρίσμα του υπέρτερου ενωσιακού δικαίου.
«.….. από την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 28 του Συντάγματος προκύπτει….. υποχρέωση εναρμόνισης των συνταγματικών διατάξεων με τους κανόνες του ενωσιακού δικαίου….
….. σελίς 53. Με την αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης κατοχυρώνεται η υπεροχή του δικαίου της Ένωσης έναντι του δικαίου των κρατών μελών….. σελίς 54….. το δε δίκαιο των κρατών μελών δεν μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα που αναγνωρίζεται στους κανόνες αυτούς στο έδαφος των εν λόγω κρατών.
Κατά την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), σε περίπτωση που είναι αδύνατη η σύμφωνη προς τις απαιτήσεις του δικαίου της Ένωσης ερμηνεία της εθνικής νομοθεσίας, το εθνικό δικαστήριο, έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει την πλήρη αποτελεσματικότητά τους αφήνοντας εν ανάγκη, αυτεπαγγέλτως ανεφάρμοστη κάθε αντίθετη διάταξη, της εθνικής νομοθεσίας, έστω και μεταγενέστερη, χωρίς να υποχρεούται να ζητήσει ή να αναμείνει την προηγούμενη εξαφάνισή της είτε διά της νομοθετικής οδού είτε μέσω οποιασδήποτε άλλης συνταγματικής διαδικασίας.…Η υποχρέωση δε τήρησης του ενωσιακού δικαίου αφορά και διατάξεις συνταγματικού επιπέδου…. λόγω της ως άνω αρχής η επίκληση από κράτος μέλος των διατάξεων του εθνικού του δικαίου, ακόμη και του συνταγματικού, δεν είναι δυνατόν να υπονομεύσει την ενότητα και την αποτελεσματικότητα του δικαίου της Ένωσης….»
Το άρθρο 86 Συντάγματος ούτως η άλλως πρέπει να καταργηθεί και να θεσπιστεί μια διαδικασία με αυξημένες δικονομικές εγγυήσεις για απευθείας παραπομπή των πολιτικών προσώπων στο φυσικό δικαστή. Αυτό συνάδει με ένα σύγχρονο, ευνομούμενο, δημοκρατικό ευρωπαϊκό κράτος.
Ακριβώς την παραπάνω αιτιολογία δέχτηκε το ΣτΕ όταν εξέταζε τη συνταγματικότητα του νόμου.....περί αναγνωρίσεως της δυνατότητας λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων στη πατρίδα μας.
Άρα οποιαδήποτε άρνηση της κυβέρνησης εμπεριέχει τα στοιχεία της συγκάλυψης του εγκλήματος και της εμφανούς αγνόησης λόγω πολιτικών και προσωπικών σκοπιμοτήτων.
Είναι δε νομικώς ανοητεύουσα η θέση αυτή της κυβέρνησης και η αποδοχή της παραπάνω αιτιολογίας για την περίπτωση της αναγνώρισης της δυνατότητας ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων παρά την ρητή απαγόρευση του άρθρου 16 του Συντάγματος και η άρνηση της περί μη εφαρμογής του άρθρου 86 του Συντάγματος που υπουργοί της θα πήγαιναν απευθείας στα τακτικά δικαστήρια χωρίς την απαράδεκτη και ανήθικη διερεύνησης των ευθυνών τους από την πλειοψηφία.
Καλούμε την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, λοιπόν να προβεί στις νόμιμες ενέργειες και να ζητήσει από την Βουλή την αναπομπή της σχετικής δικογραφίας σε αυτήν. Εξ άλλου το κόμμα μας δια του Προέδρου του έχει υποβάλλει σε αυτήν την σχετική αίτηση πλήρως αιτιολογημένη. Ας την δεχτούν η κυβέρνηση , τα κόμματα η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και εν γένει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι συντάκτες της παρούσης και της πολυσέλιδης πρότασης που κατέθεσε ο κ. Κασσελάκης στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία :
1)Αλέξανδρος-Χρήστος Αυλωνίτης, δικηγόρος , ανεξάρτητος
Βουλευτής , ιδρυτικό μέλος του Κινήματος Δημοκρατίας
2) Κλαράκης Δημήτρης , Δικηγόρος Ηρακλείου , μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος Δημοκρατίας
Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 2025