1. Τα λιμάνια
αποτελούν μηχανές ανάπτυξης. Δεν προσφέρονται ούτε για εισπρακτικές
διαδικασίες, ούτε για μικροαναπτυξιακές λογικές τοπικών συμφερόντων. Απαιτείται
συνολικός και συλλογικός σχεδιασμός, αν θέλουμε να μεγιστοποιήσουμε τις
δυνατότητές τους.
2. Η κρίση αποτελεί
μία ευκαιρία για το ελληνικό λιμενικό σύστημα. Μία ευκαιρία βαθειάς μεταρρύθμισης
σε όλες τις δομές και τις λειτουργίες του. Ούτε οι πωλήσεις μετοχών, ούτε τα
αναπτυξιακά μικροέργα θα φέρουν αλλαγές, αν δεν υπακούουν σε ένα ενιαίο
μεταρρυθμιστικό σχέδιο.
3. Το θεσμικό
πλαίσιο της αγοράς λιμενικών υπηρεσιών αποτελείται από: (α) τον υπό ψήφιση
Κοινοτικό Κανονισμό, (β) τα διευρωπαϊκά δίκτυα, (γ) τις ευρωπαϊκές λιμενικές
πολιτικές της ESPO (δ) τους Νόμους των 3 Μνημονίων και (ε)
το Ν.4150/2013 για τις λιμενικές πολιτικές, ο οποίος μεν ψηφίσθηκε, αλλά δεν
εφαρμόζεται. Οτιδήποτε αποφασίζεται με παραγνώριση του πιο πάνω πλαισίου θα
οδηγείται σε αποτυχία.
4.
Το ελληνικό λιμενικό σύστημα αποτελεί τμήμα του
ευρωπαϊκού λιμενικού συστήματος και οι κανόνες που το διέπουν είναι κοινοί. Στο
ευρωπαϊκό λιμενικό σύστημα οι κανόνες της ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας,
διαφάνειας και προστασίας περιβάλλοντος προέχουν κάθε άλλων συγκυριών, όπως και
οι κανόνες ανάπτυξης μέσω πολλών διαχειριστών και παρόχων κυρίως μέσω
παραχωρήσεων χώρων ή τομέων.
5. Το θέμα “πώληση
μετοχών” ή “παραχωρήσεις” στο ελληνικό σύστημα είναι ψευδοδίλλημα. Γιατί οι
ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να εφαρμοσθούν συνδυαστικά, υπό τον όρο (α) των
ευρωπαϊκών δεδομένων, όπου το 97% των λιμένων ανήκουν μετοχικά στο δημόσιο, την
αυτοδιοίκηση και τους χρήστες, (β) μιας ενιαίας στρατηγικής μεταρρυθμίσεων και
αναπτυξιακών σχεδίων, (γ) μιας διαφανούς πολιτικής προσέλκυσης επενδύσεων και (δ)
της δημιουργίας εσόδων για κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας και των τοπικών
κοινωνιών.
6. Το ελληνικό λιμενικό σύστημα προσφέρει μεγάλες
επενδυτικές ευκαιρίες, σε πολλούς τομείς δραστηριοτήτων και κυρίως στη
διακίνηση φορτίων και την κρουαζιέρα. Η θέση της χώρας στα δίκτυα και η
νησιωτικότητά της, αποτελούν κύριους παράγοντες προσέλκυσης, οι οποίοι θα
ενεργήσουν πολλαπλασιαστικά, αν η κεντρική διοίκηση ξεκαθαρίσει τη θέση της για
τη δομή και λειτουργία του συστήματος καθώς και για τους τρόπους
ιδιωτικοποίησης των κάθε μεγέθους λιμένων.